|
| .: nowożytność |
Romantyzm
Romantyzm (z francuskiego roman - powiązane z poezją
rycerską, sama nazwa nawiązuje do łacińskiej nazwy Rzymu - Roma) - nazwą tę
określa się epokę w historii sztuki europejskiej od lat 90. XVIII wieku do 40.
XIX wieku.
Romantyzm jest rozumiany jako prąd ideowy, literacki i artystyczny, który
rozwinął się przede wszystkim w Europie Zachodniej i objawiał przeważnie w
poezji, malarstwie i muzyce. Romantyzm nie obejmował wszystkich obszarów sztuk
plastycznych oraz nie wytworzył jednolitego stylu, dlatego nie stanowi epoki
we wszystkich dziedzinach sztuki.
Najbardziej charakterystyczne cechy i zjawiska, związane z romantyzmem
i romantycznymi dziełami:
* przedkładanie uczucia, intuicji i wiary nad rozum; sprzeciw wobec oświeceniowego racjonalizmu,
* protest wobec klasycyzmu i harmonii,
* indywidualizm,
* bunt przeciw kanonom i konwencjom,
* tajemniczość,
* umiłowanie wolności (walka narodowo-wyzwoleńcza),
* fascynacja żywiołowością natury,
* historyzm (przede wszystkim gotycyzm i neogotyk)
* orientalizm (zainteresowanie odległymi krainami np. Dalekiego Wschodu),
* ludowość (częste są nawiązania do legend, podań, starodawnych mitów i baśni), folkizm,
* mistycyzm.
* mesjanizm
Siłą napędową romantyzmu jest tęsknota za rajskim światem, poszukiwanym poza nudną codziennością, poczucie spleenu, dekadentyzm, specyficzne wyobcowanie spośród tłumu "szarych zjadaczy chleba", dążenie do spełnienia, a nawet spalenia się w poszukiwaniu ideału, głównie idealnej miłości.
Wydzielono następujące fazy romantyzmu:
* wczesny romantyzm (około 1798-1804),
* pełny romantyzm (około 1804-1815),
* późny romantyzm (około 1815-1848).
|
| |
|
| .: dodatki |
tekst
grafa
linki
cokolwiek
|
| |
|
